Sanatçı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Dominique Corbiau, müziğe dört yaşında piyano öğrenerek başladı. Daha sonra flüt ve çello çalmaya başladı. Ancak şarkı söyleyerek arusunu tam olarak yerine getirmiş oldu. Her zaman barok döneme ilgi duyan sanatçı kontrtenor sesi üzerinde çalışmaya karar vermesi kaçınılmaz oldu.

Belçika Radyo-Televizyonu’nun çocuk korosunda çalıştıktan sonra, önce Liège Müzik Konservatuarı'na kabul edildi sonrasında ise eğitimine Mons Müzik Konservatuarı'nda devam etti. Bu kurumdan üç adet “Premier prix” (Konser Şarkıcılığı, Oda Müziği ve Opera Şarkıcılığı) elde ederek Temmuz 2001'de parlak bir şekilde mezun oldu. Bununla beraber 2003 yılında ise Brüksel Kraliyet Müzik Konservatuarı'nda Lirik Sanat dalında yine “Premier prix” kazandı.

Dominique Corbiau, 1994'ten bu yana hem Belçika'da hem de yurt dışında prestijli yerlerde konserler verdi ve çok sayıda topluluk ve orkestra eşliğinde erken dönem müziğinden çağdaş müziğe, opera ve film müziği de dahil olmak üzere geniş bir repertuvarda sahne aldı: Capella Savaria Orkestrası (Macaristan), Waterloo Oda Orkestrası (özellikle 1999'da Brüksel'deki Palais des Beaux Arts'ta), Ensemble Piacevole, Oratorio Orkestrası (G.F. Handel Giulio Cesare, Brüksel'deki Théâtre des Martyrs'de), Orchestre Salieri, Ensemble Musica Parlante (Brüksel'deki Sablon Barok Baharı Festivali için), Le Florilége Müzikali, Ensemble Laudantes Consort, Sofya Senfoni Orkestrası (özellikle Belgrad'daki Kolarac Salonu'nda ve Salvador Dali'nin doğum günü anısına doğum yeri olan Figueres'teki Rambla'da), Moskova Solistleri (Pietrasanta Festivali, Toskana, İtalya), Picardy Orkestrası, Brüksel Belediye Binası Gotik Salonu, Vaudeville Tiyatrosu (Brüksel), Théâtre de La Balsamine (Brüksel), Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçiliği (Brüksel), Musée du Cinquantenaire (Brüksel), Erasmus House (Brüksel), Aula of Leiden University (Hollanda), Haydn Hall at Eszterhazy Castle (Macaristan), Flagey (Brüksel), Brüksel Kraliyet Güzel Sanatlar Müzeleri (aktris Jacqueline Bir ile birlikte, “Uluslararası Af Örgütü” kampanyası), Palais des Académies (Brüksel, piyanist Daniel Blumenthal eşliğinde), Brüksel Grand Place (Ommegang 2006-2013, Aralık 2008'de “Plaisirs d 'Winter' gösterisi…), Paris Operası (Bastille, Ölüm cezasının kaldırılmasına ilişkin üçüncü dünya kongresinin açılışı sırasında), Paris'teki Centre Wallonie-Bruxelles, Paris'teki Théâtre de l'Athenée-Louis-Jouvet, Brüksel Kraliyet Konservatuarı Büyük Salonu (özellikle Belçikalı besteci Michel Lysight'ın kontrtenor, koro ve orkestra için “Chants de Casanova” kantatı, Flagey (Brüksel), Santa Sede Merkez yakınındaki Belçika Büyükelçiliği (Roma), Flaman St. Julian Kilisesi (Roma), Teatro Castro Alves, BTCA dansçıları ve Brezilyalı koreograf Claudio Bernardo (Salvador de Bahia, Brezilya), MOMA (New York), Czestochowa ve Szczecin Filarmoni (Polonya),… Dominique Corbiau, şef Guy Van Waas'ın yönetimi altında aralarında "Johannes Pasyonu", "Magnificat" ve "Paskalya Oratoryosu"nun da bulunduğu çeşitli Bach oratoryolarında solo viyola bölümlerini seslendirdi. 2008 yılında izleyiciler onu, Fransız besteci Cyril Orcel ile yaptığı müzikal işbirliğinin sonucu olan orijinal parçalardan oluşan "Memoria" albümü sayesinde keşfetti. Birkaç yıl sonra (Aralık 2022) Michel Keustermans yönetimindeki "La Cetra d'Orfeo" topluluğu eşliğinde diskografik bir resital olan "Profano e Sacro" ortaya çıktı. Alessandro Scarlatti'nin opera ve oratoryo aryalarına ithaf ettiği bu kayıt, izleyici ve basın nezdinde coşkuyla karşılandı. Dominique Corbiau aynı zamanda film, belgesel ve reklam müziğiyle de ilgilenmektedir. Ayrıca, bazıları büyük festivallerde (Diamond Awards, Cannes Film Festivali, vb.) ödüller kazanan çok sayıda orijinal film müziğinde de onun sesini duyabiliriz.

Mesleğinin yaratıcı yönünü geliştirmeye özen gösteren Dominique Corbiau, düzenli olarak özenli görsellerle ve çoğu zaman farklı sanat disiplinleri arasında köprü kurarak sergiler tasarlıyor. Bu ruhla, kısa süre önce ismi La Camerata Sferica olarak değiştirilen "Sferarte" topluluğunu ve kendi şirketi olan "Sferartefact"i kurdu. Sferartefact, dönem kostümleriyle küçük barok operalardan müzik, plastik sanat, tiyatro veya dansın harmanlandığı daha çağdaş yapımlara kadar geniş bir yelpazede kreasyonlar sunuyor. Bu kreasyonlar çoğunlukla farklı geçmişlere sahip sanatçılar arasındaki toplantılardan ve fikir alışverişlerinden ilham alarak beslenmektedir: (Serenata "O Come Chiare e Belle", G.F. Handel, Ixelles'deki Petit Théâtre Mercelis'te (2001, yönetmen Gabriel Alloing), Beloeil'in Müzikal Gecesi ve Seneffe, Brüksel'deki Théâtre du Vaudeville'de G.F. Handel'in "Lo Scapolo Seduto" pasticcio'su (2003, Gabriel Alloing'in yönettiği), Hans Christian Andersen'in aktris Jacqueline Bir'le birlikte oynadığı bir masaldan uyarlanan "The Nightingale" ve bir Çin gölge tiyatrosu (2007, müzik Jean Jadin ve yönetmenlik Gabriel Alloing), Manuel de Falla'nın “El Amor Brujo”yu, oyuncu Jacqueline Bir, piyanist Jean Jadin ve gitarist Daniel Miranda ile birlikte (2009, Brüksel'deki Solvay Kütüphanesi), “Quartédrale ” / Antonio Vivaldi'nin kutsal vokal eserlerini ve Belçikalı ressam Camille De Taeye'nin Tournai Katedrali'ndeki resimsel evrenini bir araya getiren Altarpiece (2009, Philippe Carron tarafından hazırlanan video), Assisi'li San Francesco'nun "Yaratıklar İlahisi" üzerine "Cantico" Müzikleri Jean Jadin tarafından yapılmış ve Jean-Michel Folon'un eserleriyle resimlendirilmiştir (2011, video oluşturma Philippe Carron tarafından yapılmıştır), Showflamme Company işbirliğiyle "The Symphony of Fire" (Belçika'daki Villers Manastırı'nda müzikal ve piroteknik yolculuk) (2018 & 2019), "Cassandre ya da harabelerin şarkısı, müzikte bir efsane", yazar ve filozof Pascale Seys ile birlikte Frankofoni Haftası kapsamında İstanbul'da (Mart 2023) oluşturulmuştur.

2015'in Ekim ayında Dominique Corbiau, Japon klavsenci Sumina Arihashi ile bir dizi resital için Japonya'ya (Tokyo) gitti ve 2016'nın ekim ayında bu kez virtüoz klavsenci Mayako Sone eşliğinde orada tekrar performans sergiledi.

2015’in yazında Dominique Corbiau, Michael Guttman yönetimindeki "Moskova Solistleri" ile prestijli "Pietrasanta Festivali"ne katıldı ve Ocak 2016'da Orchestre de Picardie (J.S Bach, cantata BWV 170) ile davetlisi olarak ilk kez Hollandalı şef Arie van Beek ile sahneye çıktı.

Ağustos 2017'de film müziği bestecisi Henri Seroka'nın destansı kantatı “Odyssea”nın dünya prömiyerinde (Szczecin, Polonya) solo rol aldı. Senfonik ve pop müziğin harmanlandığı bu eserin kaydı da aynı dönemde yapıldı.

Son yıllarda Dominique Corbiau, sözlü tiyatro ve müziği birleştiren 3 gösteriye imza atarak yazım ve tiyatro performansına başladı: büyüleyici otobiyografik eser "Frutti del Mondo"ya göre müzik sahnesinde tek başına "Les Fruits du Monde" (2017/18) İtalyan kastrato Filippo Balatri'nin hikayesi. “Les Arcades equalques” (2019/20), İsveç'in büyüleyici ve skandal Kraliçesi Christina'yı konu alan müzikal gösteri (Paris'te Théâtre de l'Athenée-Louis-Jouvet'te aktris Cécile Brune ile ve Brüksel'de Whalll'da yaratılmıştır. Aktris Ingrid Heiderscheid). “Il Teatro alla Moda” (2022/23), müzik sahnesinde Venedik'i ve 18. yüzyıl opera dünyasının aşırılıklarını konu alan tek başına (Benedetto Marcello ve Carlo Goldoni'nin yazılarından uyarlanmıştır).

Mayıs 2023'te, Dominique Corbiau'nun La Camerata Sferica topluluğu ile kaydettiği İtalyan barok kantatlarından oluşan yeni bir albüm olan "Vaghi Fiori" (Label Sonamusica) yayınlandı.